سخنی با دخترم
سخنی با دخترم 
آیناز من الان 5 سال و هفت ماهشه
به خاطر اینکه چند روز دیگه مدرسه میره چند تا حرف مادرانه برا دختر گلم می نویسم که چند سال دیگه بزرگتر شد باسواد شد بخونه و این حرفا رو سر لوحه زندگیش بذاره چه باشم چه نباشم.
و اما آینازم همیشه و همه جا حواست به بالا سرت باشه همیشه سرت رو بالا بگیر چون خدایی بالا سرمونه که ناظر همه کارامونه
همیشه نخواه که خودت رو به دیگران ثابت کنی نه پیگیر این باش که ببینی برداشت بقیه از تو چیه و هیچ وقت تلاش نکن که باورت کنن بلکه خودت باش و از خودتی که هستی لذت ببر و زندگی کن ختم کلام عزیزم برا خودت زندگی کن نه برای مردم و از اون چیزی که هستی نهایت لذت رو ببر مطمئن باش یکی الان آرزوشه جای تو باشه
آینازم بعضی وقتا باید برا بعضی آدم ها سنگ باشی تا ازت بت بسازن بدون عزیزم محبت بی جا به بعضی آدم ها که ظرفیتش رو ندارن توقعات بی جا هم میاره به قولی به نادان که بیش از اندازه محبت کنی خیال بد میکند
آینازم بزرگ که بشی میبینی همه آدم ها درد دارن یکی درد عشق ، یکی درد پول، یکی درد تنهایی و ... ولی همه این درد ها به خاطر اینه که آدم بزرگ ها یادشون میره باید زندگی کنن و قدر لحظه لحظه بودنشون رو بدونن
آینازم برای هر کس که ادعای رفاقت میکنه درب رو باز نکن دخترم با هرکسی طرح رفاقت نریز خیلی ها مثل بچه ها درب رو میزنن و فرار میکنن . عزیزم بهترین دوستت اول خداست دوم خداست سوم خداست و در آخر من و بابا و ایلیا
همیشه دخترم دستات رو پای خودت بزن و یا علی بگو بلند شو و غلام همت خودت باش که هیچ وقت مجبور نشی حلقه غلامی هیچ بنده ای رو تو گوشت کنی
آینازم هیچ وقت تو بدترین شرایط ناامید نشو که ناامیدی شرک به خداست ناامیدی ضعف میاره و من نمی خوام هیچ وقت دخترم رو ضعیف ببینم
آینازم تو این روزگار به هرکسی اعتماد نکن دخترکم، بعضی آدم ها اسمشون آدمه ولی همون ها کارایی میکنن که از پس هیچ گرگی برنمیاد
ودر اخر عزیزم بدون که خیلی دوست دارم و به قولی :
یاد سهراب بخیر
آن سپهری که تا لحظه خاموشی گفت
تو مرا یاد کنی یا نکنی
باورت گر بشود گر نشود
حرفی نیست اما ...
نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست
